Sommige mensen kunnen niet goed zelfstandig wonen en voor zichzelf zorgen. Voor hen zijn de dagelijkse dingen, zoals koken, afspreken met vrienden of je financiën op orde houden te moeilijk om alleen te doen. Voor mensen met zo’n complexe hulpvraag is er beschermd wonen.
Er zijn verschillende groepen mensen die gebruik kunnen maken van beschermd wonen. Meestal wordt dit gefinancierd vanuit de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) of vanuit een persoonsgebonden budget (PGB).
Voor wie is beschermd wonen?
Beschermd wonen is een goede oplossing voor mensen die om verschillende redenen niet in staat zijn om zelfstandig te wonen en voor zichzelf te zorgen. Bijvoorbeeld:
- als je een groot deel van je leven verslaafd bent geweest en nog wel eens een terugval hebt of
- als je een paar jaar op straat hebt geleefd en weer moet wennen aan het dagelijks leven binnen vier muren of
- als je op je 18e weg moet uit het pleeggezin waarin je bent opgegroeid, terwijl je nog niet klaar bent om op jezelf te wonen of
- als je een licht verstandelijke beperking en/of psychische problemen hebt.
Voor al deze mensen is er beschermd wonen. Als zij ergens alleen wonen, kwijnen ze weg, wordt hun fysieke en mentale gezondheid slechter of gaan ze zelfs overlast veroorzaken in hun buurt.
Wat is beschermd wonen?
Het Leger des Heils biedt beschermd wonen aan voor verschillende doelgroepen. Voor dak- en thuisloze mensen met een verslaving en/of psychische problemen is er Domus of Domus+. Voor kwetsbare jongeren in de woonvoorziening Vast en Verder. Voor mensen die een psychische aandoening hebben is er Huis en Haard of Huis en Haard+. Als laatste is er Zij aan zij, een plek waar (jonge) moeders met bijvoorbeeld schulden, geen vaste woonplek of een verslaving terecht kunnen met hun kindje.
