Er ging een wereld voor me open’

Een rasechte Amersfoorter, dat is Michel. Jaren terug werd hij er geboren en zijn stadje heeft hij nooit verlaten. Totdat het bezoeken van housefeesten hun tol eisten; sindsdien woont hij op Cederhorst. Hij droomt van een toekomst in Singapore.

‘Mijn werk was brandschadespecialist en gevelreiniger. Ik ben dus de eerste persoon die aankomt na een brand en de schade bekijkt. De ene keer betekent dat slopen, een andere keer flink schoonmaken en de boel leegtrekken. In de praktijk stond ik zestien uur per dag monumentale pandjes te spuiten. Mijn collega’s waren gek op me. En zelf was ik iets te gek op housefeesten.’

‘Toen ik die eenmaal had ontdekt ging er een wereld voor me open. Ieder weekend was ik op die party’s te vinden. Slapen deed ik amper en al snel ging dat natuurlijk fout. Ik raakte mijn baan kwijt en kwam terecht in de wereld van dealen. Dat was ook geen lang leven beschoren. Ik werd opgepakt en raakte mijn uitkering kwijt. De rekeningen die daarna binnenkwamen stapelden zich in rap tempo op en al snel was ik alles kwijt. Behalve een schuld van 30.000,-.’

‘Sinds die tijd zit ik dus hier. Het is een goede plek hoor, ik heb nog nooit een begeleider betrapt op chagrijnig kijken en eigenlijk ben ik gek op iedereen. Weet je wat het is, zolang je vriendelijk en beleefd bent doen ze een hoop voor je. De bewoners zijn ook goed, al laat ik sommigen wel links liggen. Vroeger zat ik nog wel eens bij ze op de kamer om te gebruiken. Nu slik ik iedere ochtend een bom, dat is een vloeitje met pep waardoor ik de hele dag genoeg energie heb en niets meer hoef bij te snuiven. Relaxt is dat hoor!’

‘Inmiddels ken ik een vrouw met wie ik een leven wil opbouwen. Ze woont alleen in Singapore en dat ligt niet bepaald om de hoek. Ik zag haar vroeger altijd op tv en nu op YouTube. We mailen met elkaar. Aankomend voorjaar hoop ik haar voor het eerst in elf jaar te ontmoeten. Onze relatie is lastig uit te leggen, maar het komt erop neer dat zij alles kan zien wat ik doe. Dat heeft te maken met satellieten en kabels die zijn aangesloten op mijn zintuigen.  Een ingewikkeld verhaal waar ik ook niet teveel over wil vertellen.’

‘Met haar ben ik dus het grootste gedeelte van de dag bezig. Echt een dagbesteding heb ik dan ook niet, ik doe vooral mijn eigen ding. Af en toe ga ik de hort op, naar mijn oom bijvoorbeeld. Die heeft een viskraam hier in de stad. Of mijn vader komt me ophalen om met mijn zussen ergens een hapje te eten. Mijn lievelingsrestaurant is de Chinees. Sinds mijn moeder is overleden heeft mijn vader meer tijd en zien we elkaar meer. Nu kom ik erachter hoeveel hij eigenlijk van ons houdt en wat hij allemaal voor ons doet.’