René (49) had het allemaal: geld, lieve ouders en een veelbelovende baan als chefkok. De toekomst lachte hem toe, niet wetend dat juist die baan als chefkok een wereld opende vol drank en drugs. Ruim twintig jaar beheerste dat zijn leven, totdat zijn lichaam hem letterlijk een halt toeriep.
‘Weet je wie mij de allereerste keer aanmoedigde om cocaïne te gebruiken? Mijn chefkok bij wie ik als jonge knul van 20 in dienst was. Zo nu en dan een lijntje cocaïne was in dat wereldje helemaal niet gek en vanzelfsprekend hapte ik dan ook toe. Niet wetend dat ik moeite zou hebben om die troep te laten staan.’
Koken met cocaïne
‘Binnen no time was ik verslaafd. Niet alleen aan de cocaïne, ook van de alcohol kon ik moeilijk afblijven. Tegelijkertijd leek het mij voor de wind te gaan. Ik werd een succesvolle chefkok en had met mijn restaurant bijna een ster te pakken. Ik werkte hard en maakte, mede dankzij de cocaïne met gemak werkdagen van 14 uur.’
In de goot
‘Het geld dat ik daarmee verdiende ging linea ect naar mijn verslaving toe. Natuurlijk was dat lang niet genoeg en stal ik de rest van mijn ouders. Daar was geld genoeg en had ik een probleem, dan werd het voor me opgelost. Want je eigen kind de goot in gooien doe je niet zo snel.’
Een geluk bij een ongeluk
‘Zo vulden mijn dagen zich met héél veel drugs, werk en vrouwen. Zo’n dik twintig jaar ging dat best prima, totdat mijn lichaam keihard op de rem trapte. Een hersenbloeding, noem het een geluk bij een ongeluk. Mijn lichaam was halfzijdig verlamd en ik kon vrij weinig meer, maar mijn trek in drugs was vanaf dat moment in één klap weg. Teruggekomen is dat nooit meer!’
Een zijden draadje
‘Dat betekende dat ik een nieuw leven kon en moest opbouwen. Maar dat ging niet zo soepel, ik had er namelijk een behoorlijke puinhoop van gemaakt. De relatie met mijn familie hing aan een zijden draadje en geen huurbaas wilde mij nog in huis hebben. En zo kwam ik na maanden revalideren terecht in de Pitstop.’
Ik was de duivel
‘Een plek waar ik letterlijk even een pitstop kan maken om op adem te komen en vanuit daar te zoeken naar een plekje voor mezelf. In de tussentijd ben ik hard op weg om de schade die ik heb veroorzaakt te herstellen. Zo heb ik mijn schuld van 60.000 euro afbetaald, werk ik hard om mijn conditie weer op peil te krijgen en doe ik meerdere dagen per week dagbesteding. De relatie met mijn ouders is goed, al vind mijn moeder het best lastig om mijn verleden achter zich te laten. Ik snap het wel, ik was de duivel’
Een luisterend oor
‘Soms komen reflexen van dat oude gedrag nog wel eens omhoog ploppen, maar met de nodige hulp van de AA-bijeenkomsten weet ik het toch ver te schoppen. Daarnaast heb ik een fantastisch luisterend oor aan mijn ambulant begeleider. Hij luistert, adviseert en helpt me met de nodige administratieve rompslomp zoals financiën of het zoeken naar een woning.’
Een plekje voor mezelf
‘Dat laatste is namelijk wel mijn droom: een plekje voor mezelf. En dat liever vandaag dan gister. Begrijp me niet verkeerd, het is hier in de Pitstop prima hoor, maar ik heb behoefte aan meer privacy. Alleen al om mijn zoontje van 10 hier te kunnen ontvangen. Dat is echt een mini me en komt ieder weekend bij mij over de vloer. Hem zou ik zo graag een eigen kamer willen geven’.
Over de Pitstop
De Pitstop is bedoeld voor mensen die tijdelijk intensieve hulpverlening en ondersteuning nodig hebben om hun leven weer op de rit te krijgen. Dat kan zijn door een dreigende dakloosheid als gevolg van bijvoorbeeld een scheiding, schulden of sociale problemen. Mensen kunnen snel terecht in geval van een (dreigende) crisis. De Pitstop biedt mensen een kleinschalige, opvang en begeleiding dichtbij huis. Daardoor blijft de eigen sociale structuur intact, wat bijdraagt aan het herstelproces. Gerichte hulpverlening en focus op een vervolgplek staan centraal. Meer informatie over de Pitstop vind je hier.