“Wat er in maart gebeurde was allemaal niet zo makkelijk. De wereld zou veranderen door COVID 19, maar de wereld waarin wij met elkaar werken is een aparte wereld en we moesten ‘bam’ keihard met elkaar aan de slag in deze uitzonderlijke situatie,” zegt Sylvia Bloemendaal. Sylvia is beleidsadviseur ‘Zorg en Veiligheid’ voor de gemeente Groningen en houdt zich onder andere bezig met het prostitutiebeleid.
Harmina Pieterson, projectleider Prostitutie en Mensenhandel voor de regio Noordoost van het Leger des Heils vult aan: “We werken met verschillende organisaties samen voor de mensen die werkzaam zijn in de prostitutie, maar door corona werden de zaken nog meer op scherp gezet.”
Samenwerking
In Groningen werkt het Leger des Heils samen met Terwille, het Overweeghuis, GGD en ook met het MJD, Maatschappelijk Juridische Dienstverlening. Daffy Gartner, prostitutie maatschappelijk werker en werkzaam bij het MJD, kan de noodzaak voor verdere samenwerking alleen maar bevestigen: “We moesten met elkaar in beeld krijgen welke organisatie welke hulpvraag zou oppakken.”Sylvia vertelt verder: “Iedereen is werkelijk als een dolle aan de slag gegaan. Normaal zit ik redelijk aan de 'achterkant', vanuit beleid, maar nu zat ik er ineens middenin.” Harmina geeft een voorbeeld van de samenwerking: “We kwamen in contact met een vrouw die al een tijdje gemotiveerd was om uit te stappen en dit nu ook daadwerkelijk ging doen. Ze vond voor zichzelf een (te dure) huurwoning, waardoor ze uiteindelijk geen recht had op een uitkering. Daffy ging aan de slag met haar financiën, de gemeente verstrekte haar onder voorwaarden alsnog de uitkering en wij gingen samen met haar op zoek naar goedkopere huisvesting.” Daffy: “Wat ben ik dankbaar dat we dan zo met elkaar op een lijn zitten en maatwerk kunnen bieden”.
Snel acteren
Harmina: “Voor maart hadden we met elkaar al de afspraak gemaakt dat Daffy ook vanuit de huiskamer van het Leger des Heils een middagje aan de slag zou gaan”. Daffy spreekt van een uitdaging: "Omdat iedereen zo gewend is om op zijn eigen manier dingen te doen. En daarbij heeft iedere organisatie natuurlijk ook een eigen visie. Verder is het zo dat het prostitutiebeleid in Groningen best streng is aan de voorkant. Je moet een Burger Service Nummer hebben en daarnaast moet je ook ingeschreven staan bij de Kamer van Koophandel. Anders mag je niet aan het werk. Dit alles vraagt een flexibele instelling van ons als maatschappelijk werkers.” Sylvia vult aan: “Het strenge beleid was nu voor de doelgroep gelukkig een enorm groot voordeel met betrekking tot het aanvragen van de TOZO. We konden snel acteren en de lijntjes waren kort.” Harmina: “Evengoed was de situatie voor de doelgroep niet makkelijk en waren er veel zorgen over bijvoorbeeld onderdak en ondersteuning aan familie in het land van herkomst die ook wegviel.”
Toekomstdromen
Sylvia: “Ik vind het zo mooi om te zien hoe in de afgelopen maanden de samenwerking nog meer is gegroeid en dingen gemakkelijker zijn geworden. We hebben gezien hoe je van elkaars kennis gebruik kunt maken, ook al heeft iedere organisatie iets eigens en zal dat altijd wel een uitdaging blijven.” Harmina voegt toe: “Uiteindelijk hebben we samen een gemene deler. Iedereen wil dat het goed gaat met de doelgroep en hierin hebben we elkaar nodig”. Sylvia besluit: “Onze droom is dat er een Prostitutie Informatie Punt ontstaat, waar alle organisaties onderdeel van uit gaan maken. Een plek waar dromen en wensen samenkomen. Iedere organisatie vanuit zijn eigen werkplek. Dat zal een flinke puzzel worden, maar wel een mooie.”
