‘Je geeft het beste van jezelf’

Rocky Halley (30) runt sinds vorig jaar samen met zijn vrouw Melisa gezinsgroep Homeostasis in Huizen. Ze vormen een gezin met vijf kinderen die veel hebben meegemaakt en waar problemen zijn op verschillende leefgebieden. ‘Ik kom zelf uit een pleeggezin, dus ik herken veel.’

‘Het gedrag van de kinderen in onze gezinsgroep is pittig en soms onvoorspelbaar. Ik hou daarvan, dat geen dag hetzelfde is en dat je elke situatie weer opnieuw moet inschatten en ernaar moet handelen. Maar het vraagt ook de nodige opoffering. Ik doe dit werk met mijn hart, uit liefde, maar in de praktijk moet ik veel meer op mijn kennis en mijn verstand varen. De emotionele nabijheid die we bieden, roept bij sommige kinderen spanning op omdat het te dichtbij komt. Dat merk ik aan hun gedrag: opstandigheid, slecht presteren op school en er gaat hier ook weleens een stoel over de gang ja. Ik leer van mijn falen en moet elke dag weer opnieuw kijken hoe ik het aan ga pakken. Maar omdat ik zelf in een pleeggezin ben opgegroeid, herken ik veel.

Toen we hieraan begonnen wist ik dat het intensief zou zijn. We zijn dan ook niet over een nacht ijs gegaan, hebben ons stevig in het fenomeen gezinsgroep verdiept voordat we de sprong waagden. Jeugd heeft altijd mijn hart gehad. Melisa en ik vangen bewust kinderen tussen de 10 en de 18 op, pubers dus, die in de pleegzorg vaak van plek naar plek gaan. We willen laten zien dat ze welkom zijn bij ons. Ik wil ze verantwoordelijkheden leren, zelf je kleren wassen, zelf je bed opmaken, zelf koken. Zo probeer ik ze klaar te stomen voor de echte wereld. Mensen gaan echt geen rekening met ze houden om wat hen is overkomen, ze zullen hard moeten werken. Maar een harde werker wint altijd, dat is mijn motto.
Ik vind dit werk prachtig om te doen. Som moet ik strak zijn en een kind leren door de zure appel heen te bijten. Maar als ik dan zie hoeveel eigenwaarde dat creëert - zie je wel, ik kan dit – dan is dat heel mooi. Mijn grootste kracht is dat ik rust breng, dat ik altijd rustig blijf praten, hoe hoog een kind ook in de emotie zit.

Voor dit werk hoef je echt geen superspeciale kwaliteiten te hebben. Een lange adem, geduld en doorzettingsvermogen zijn wel echt een must. Maar het gaat erom dat je er bent, dat je plezier met ze maakt, samen eet of even in de auto ergens heengaat. Die kleine momenten maken het zo mooi, die doen kinderen groeien. Tijd, aandacht en liefde, daarmee los je de helft van de problemen op. De rest is maatwerk.’