Marlene mag op 9 september een zelfgeschreven gedicht voordragen op het podium van Afas Live tijdens het Kunst en Theater Gala. Ondanks dat ze het spannend vindt, kijkt ze er toch naar uit om haar verhaal te delen. “Dit verhaal mag verteld worden.”
Dat verhaal van Marlene is bijzonder. Haar kinderen werden vier jaar geleden uit huis geplaatst. Ze kampte met GGZ-problematiek waardoor er onveilige en onvoorspelbare situaties ontstonden in het gezin. Zo had ze veel ruzie met haar man, de vader van de kinderen. “Die ruzies liepen uiteindelijk zo hoog op, dat buren de politie hebben gebeld. Daarop volgde een spoed uithuisplaatsing."
Er volgde een periode van gezinsbemiddeling, contact met de jeugdbescherming en bovenal veel verdriet en schaamte. “Ik durfde het huis niet meer uit. De buren zeiden geen gedag meer, iedereen had de politie bij ons zien staan. Zelfs sommige familieleden keerden ons de rug toe. Het was een eenzaam proces. Pas na een hele tijd is dat contact herstelt.”
Werken aan herstel
Marlene liet het er niet bij zitten. Ze ging aan de slag met zichzelf en zocht hulp. Ze ging aan de slag met GGZ-behandelingen, zelfhulpgroepen en later kwam ze in contact met het lectoraat Jeugd en Gezin van het Christelijke Hogeschool Ede. Daar kwam ze in contact met Annemarie, manager gezinshuizen van het Leger des Heils. “Ik kende het Leger des Heils nog niet op die manier, maar we kregen goed contact. Via haar ben ik terecht gekomen bij de OKEE training die het Leger Des Heils verzorgd. Daar heb ik heel veel aan gehad.” De OKEE-training richt zich op ervaringsdeskundigheid en eigen herstel. Marlene: “Je komt heel dicht bij jezelf.”
Na ruim 1,5 jaar mogen de kinderen van Marlene weer terug naar hun huis. “Dat is, zeker in de wereld van de jeugdbescherming, heel snel. Daar heb ik hard voor gewerkt. Ik moest mezelf openstellen en om hulp vragen. Toen ze zagen en merkten dat ik aan mezelf wilde werken, ging het veel beter. Maar het is en blijft een lang proces, waarin ook veel aandacht is voor preventie. Zo probeer ik natuurlijk te voorkomen dat ik nog een keer terugval. ”
Delen
Nu is Marlene veel bezig met het delen van haar verhaal. Ze heeft samen met vier andere moeders een gezamenlijke website, mijnkinduithuis.nl. Marlene: "Deze website is ontstaan vanuit bijeenkomsten van de CHE. Op de site delen we ervaringen. Samen met de andere moeders vormen we een team. Ondertussen zijn we zelfs beste vriendinnen geworden.
Marlene geeft nu regelmatig lezingen, trainingen en workshops. Ze vertelt dan haar verhaal. “Een groot onderdeel daarvan is de vraag hoe je samenwerkt met de ouders in gevallen van uithuisplaatsing. Hoe zie je ouders en hoor je ouders in het geheel? Daar kunnen we nog wel wat winnen.” Haar kennis en ervaring als ouder van wie de kinderen uit huis zijn geplaatst, zet ze nu dus in om andere mensen er meer over te leren. “Ik heb tijdens mijn herstel zoveel geleerd over wie ik nu echt ben. Ik ben daar sterker uitgekomen.”
Gedicht
Ze schreef een gedicht over haar gevoel tijdens de uithuisplaatsing: Kijk naar mij. Nadat ze via Annemarie had meegedaan aan het regionale Kunst & Theater Gala, kreeg ze een gouden envelop: ze was geselecteerd om mee te doen aan het landelijke gala, op 9 september. “Ik had het totaal niet verwacht! En ik kan me er nu nog niets bij voorstellen hoe het is om voor duizenden mensen te spreken. Maar ik heb er wel heel veel zin in.”
Terwijl Marlene het gedicht voordraagt, zal er op een scherm een illustratie getoond worden. Die is getekend door Coby de Vreugd, een van de moeders waar Marlene mee samenwerkt. “Het gedicht en de illustratie zijn op een kaart uitgebracht. Die deel ik ook uit op plekken waar ik mijn verhaal doe.” Daarnaast zal Kimberly - ook iemand met persoonlijke ervaringen met jeugdzorg - een lied zingen, wat de act compleet maakt. "Ik vind het heel mooi om dit ook samen met haar te doen.
