Rapper Pjotr (30) heeft van dichtbij ervaren hoe het is om met trauma’s te worstelen, net als veel deelnemers van het Leger des Heils. Hij verwerkte dit in een song. “Ik wil mensen troost bieden, een lichtpuntje zijn.”
Ken je het Leger des Heils goed?
“Redelijk. Ik kom uit Zutphen, uit een volksbuurt met de nodige drugsproblemen. In Zutphen zat ook een afdeling van het Leger des Heils. Een klasgenootje van mij was daar met zijn vader heel actief bij betrokken. Ze deden prachtige dingen voor de buurt. En mijn moeder vertelde weleens over majoor Bosshardt.”
In hoeverre heb je zelf contact met de straat?
“Als een dakloze bij de supermarkt mijn aandacht vraagt, kan ik hem of haar niet negeren. Het is een méns, met een verhaal. Ik geef geen geld, maar bied eten of drinken aan. Het is een kleine moeite, maar zo belangrijk.”
Naast rapper ben je ook nauw betrokken bij ontwikkelingswerk in Albanië. Hoe zit dat?
“Mijn vrouw, zelf Albanese, groeide op in een kindertehuis daar. We begonnen met kinderkampen in Roma-wijken en knapten woningen op. Recenter hebben we gewerkt in hetzelfde kindertehuis waar mijn vrouw opgroeide. Heel indrukwekkend om kinderen te helpen die er precies zo bij zitten als zij destijds. Deze kinderen hebben heftige verhalen, net zoals mijn vrouw die in haar jeugd heeft ervaren. Het is zwaar, maar ik geniet er ook enorm van, want ik ben dol op kinderen.”
Verhalen delen
Pjotr gebruikt zijn muziek onder andere om moeilijke onderwerpen bespreekbaar te maken. Zo gaat zijn liedje ‘Niet alleen’ over de jeugdtrauma’s van zijn vrouw. “Zij heeft haar vader nooit gekend, haar moeder wilde niet voor haar zorgen en bracht haar naar het kindertehuis. Ook is ze mentaal en fysiek mishandeld. Dit wilde ik graag delen in mijn muziek, omdat ik weet dat veel mensen hiermee worstelen.”
Wat vond je vrouw hiervan?
“Even slikken. Ineens wisten honderdduizenden luisteraars van haar verhaal. Gelukkig kregen we veel berichten van mensen die steun haalden uit het liedje. Dat is precies waar ik naar streef met mijn muziek: mensen troost bieden, een lichtpuntje zijn.”
'In haar jeugd is ze omlaag gepraat, ik probeerde haar weer omhoog te praten'
Wat heb je geleerd van het omgaan met iemand met een trauma?
“Vooral hoe belangrijk het is om er simpelweg voor iemand te zijn. Wij hebben samen honderden kilometers gewandeld en gepraat. Voor mijn vrouw was het fijn om haar verhaal op die manier te vertellen, maar zij moest uiteindelijk zélf het gevecht met haar verleden aangaan. Ze onderging therapie en liet zich zelfs opnemen in een traumacentrum, wat voor haar de doorbraak betekende. Ik stond aan de zijlijn, klaar om haar op te vangen wanneer ze weer eens helemaal door elkaar geschud thuiskwam. Dan gaf ik haar een knuffel en bevestigde haar dat ze waardevol is. Dat is iets wat ik haar ontzettend vaak heb verteld; in haar jeugd is ze omlaag gepraat, ik probeerde haar weer omhoog te praten. Inmiddels heeft ze geen PTSS meer en staat ze veel zelfverzekerder in het leven.”
Je wilt mensen steun bieden met jouw muziek. Gebeurt dat ook?
“Jazeker. Wat ik nooit zal vergeten: een moeder stuurde me een mail over haar zoon, een twintiger, die was overleden. Zijn vrienden droegen de kist binnen terwijl mijn liedje ‘Zonneschijn’ werd gedraaid. Dat raakte me enorm. Het doet me beseffen dat mijn muziek zoveel meer kan zijn dan een goed klinkende track. Muziek is natuurlijk ook werk; streams, concerten en inkomsten zijn belangrijk. Maar zo’n reactie brengt me terug naar waar het voor mij om draait: iets voor mensen betekenen.”
Blije gezichten
Op het Kunst & Theater Gala speelde Pjotr onder andere het liedje ‘Ik geloof in jou’. Dit nummer staat voor hem symbool voor zijn missie: mensen bemoedigen en laten zien dat ze waardevol zijn, ongeacht wat ze hebben meegemaakt. “In het refrein zing ik: Niet denken aan alles uit het verleden, dus pak mijn hand, ga je mee dan gaan we leven. Ik geloof in jou als je dat zelf bent vergeten. Ik geloof dat het mooi is dit tegen elkaar te zeggen, maar ook dat God dit tegen jóu zegt! Ik hoop dat mijn muziek mensen de kracht geeft om door te gaan. Te beseffen: ik ben waardevol. Als ik op het podium sta en blije gezichten zie, wat weet ik dat mijn muziek bij mensen binnenkomt. Dat is het mooiste wat er is.”