In de Troonrede van 2024 sprak Zijne Majesteit koning Willem-Alexander over bestaansonzekerheid: “Steeds vaker ook raken dingen die heel gewoon moeten zijn uit het zicht, zoals een dak boven je hoofd, een toereikend inkomen of een vertrouwde woonomgeving. Dat gebrek aan zekerheid knaagt aan de onafhankelijkheid van mensen. Het leidt bovendien tot onderlinge kribbigheid en verlies aan saamhorigheid.” Het Leger des Heils herkent dit, maar komt tot de verdrietige conclusie dat de plannen van het kabinet vooralsnog geen duidelijkheid bieden voor kwetsbare mensen.
Bestuursvoorzitter kapitein Harm Slomp roept politiek en samenleving dan ook op om: “Samen met het Leger des Heils de meest kwetsbare mensen niet te laten vallen, maar hen te maken tot speerpunt van beleid.” Volgens de Troonrede past de beleidswerkelijkheid van de tekentafel in veel gevallen niet bij de praktijk van alledag. Dit is ook de ervaring van het Leger des Heils. “Voor het nog altijd stijgend aantal daklozen zijn nog geen concrete maatregelen opgesteld om passende woonruimte te realiseren. En denk aan het stopzetten van de opvang voor ongedocumenteerden, waardoor honderden mensen zonder enige vorm van hulp of ondersteuning op straat belanden,” aldus kapitein Slomp.
''Telkens als die hoop in gevaar komt, zullen we van ons laten horen.''
Vergeten?
Maar ook een duurzame oplossing voor de mensonterende situatie waarin talloze dakloze EU- arbeidsmigranten zich bevinden, is nog ver weg. Opmerkelijk genoeg kwam een aantal prangende zaken niet eens aan bod in de Troonrede. Zo zijn de problemen in de jeugdzorg onverminderd groot en schiet de bescherming van mensen die het slachtoffer zijn van mensenhandel al jaren tekort. Kortom: de crises zijn overal voelbaar maar de oplossingen niet concreet zichtbaar in de plannen van het kabinet.
Wij blijven strijden
Het Leger des Heils zal altijd blijven strijden om in uitzichtloze situaties hoop te bieden. De mensen voor wie wij opkomen, zijn die hoop soms kwijtgeraakt. Zij hebben hulp nodig om weer op eigen benen te gaan staan – soms is een duwtje genoeg, soms duurt het wat langer. Mensen zonder dak boven hun hoofd, mensen die de weg even kwijt zijn geraakt, mensen die eenzaam zijn, mensen die kampen met verslaving of psychische problemen. Mensen die zo mooi gemaakt zijn, maar van wie het leven door omstandigheden anders is gelopen. Maar ook voor hen is er hoop en daar blijven wij voor strijden. Kapitein Slomp: “Telkens als die hoop in gevaar komt, zullen we van ons laten horen. Zullen we opkomen voor de belangen van hen die aan onze zorg zijn toevertrouwd. En zullen we elke stap zetten die nodig is om hoop te kunnen blijven bieden.”
