Robbie Hageman (32), tweevoudig wereldkampioen kickboksen, leeft én vecht met een tumor in z’n hoofd. Mocht de chemokuur niet aanslaan, dan is hij uitbehandeld. Althans, volgens de dokters, en daar heeft Robbie het niet zo op.
'Mocht ik helemaal genezen, dan is dat een nog groter getuigenis'
Robbie: “Ik vertel mijn verhaal graag. Kennelijk hebben veel mensen er wat aan. Als ik mensen bemoedig, bemoedig ik ook mezelf. Als ik zeg: het leven is voor mij Christus en het sterven is voor mij winst, je hoeft niet bang te zijn, je geen zorgen te maken, dan zeg ik dat indirect tegen mezelf. Woorden hebben kracht, dus elke keer dat ik zoiets uitspreek, voel ik me sterker.”
Allerlaatste wedstrijd
In 2019 kwam het nieuws: een kwaadaardige tumor in zijn achterhoofd. Aanleiding: een verplichte hersenscan omdat Robbie tijdens een wedstrijd knock-out was gemept. De tumor werd grotendeels verwijderd, maar het restant begon binnen twee jaar alsnog te groeien, veel sneller dan verwacht. Begin 2022 volgde een tweede operatie, daarna 28 bestralingen. Het enige wat nu nog rest, is een chemokuur van ruim een jaar. De kuur is gericht op levensverlenging, niet op genezing.
Robbie: “Bij de tweede operatie moesten ze dieper m’n hoofd in. Daardoor is mijn zicht van de rechterkant weggevallen. Als je mij een linkse hoek geeft, zie ik die dus niet aankomen. Ik zie minder dan iemand met één oog, maar daar leer je mee omgaan.”
Waarom ga je door?
“Ik heb altijd gezegd: wat bij mensen onmogelijk is, is mogelijk bij God. Daar ben ik nu het levende bewijs van, omdat de dokters zeiden dat ik na mijn eerste operatie nooit meer kon kickboksen. Dat lukte wel, zelfs na mijn tweede operatie. Mocht ik helemaal genezen, dan is dat een nog groter getuigenis. Dus: laat niemand zeggen dat je iets niet kunt, bij God is alles mogelijk.”
Je lijkt een harde. Wat is jouw achilleshiel?
“Mijn kinderen, en m’n vrouw. Het is natuurlijk geen fijne gedachte om te bedenken hoe het zou zijn als zij zonder mij verder moeten. Maar ik sta achter Gods Woord: Hij voorziet, als een hemelse Vader. Dus al zou ik er straks niet meer zijn, dan hebben ze alsnog een Vader die voor hen zorgt.”
Geen geloof in dokters
Al is Robbie in Nederland uitbehandeld, in het buitenland zijn er nog wel mogelijkheden. Maar die zijn duur en worden niet vergoed. Daarom is er momenteel een crowdfund-actie gaande, de teller staat op 182.000 euro. “Veel mensen hebben gedoneerd, ook als ze het eigenlijk niet konden missen; alleen dat al maakt die behandeling de moeite waard. Alleen: ik geloof niet zo in dokters; ze geloven niet in mij en niet in God, waarom zou ik dan wel in hen geloven? Mijn vrouw haalt altijd de uitslagen op in het ziekenhuis, ik wil dat niet. Waarom ik me dan toch laat behandelen? Omdat mensen die me lief zijn daarop aandringen.”
Op verzoek van Time2Connect in Groningen gaf je weerbaarheidstraining aan vrouwen die werkzaam zijn in de prostitutie of daar onlangs uit zijn gestapt. Hoe heb je dat ervaren?
“Daar heb ik een ontzettend goed gevoel aan overgehouden, het bracht mij ook veel. Bij de eerste training keken ze me niet aan, ik mocht ze nog geen schouderklopje geven. Na vijf lessen was dat allemaal anders en voerden we zelfs mooie gesprekken.”
Is dat de kracht van sport, of van jou?
“Alles is kracht van God, hè.”