Het zijn spannende weken voor de 27-jarige Axel Camelia. Na een periode van vijf jaar binnen Beschermd Wonen Van Swietenlaan, is het tijd voor een eigen plekje. Rond de jaarwisseling is hij verhuisd naar Veendam.
De begeleider van het Leger des Heils klopt op de deur. ‘Axel, je afspraak is er!’. De deur gaat open, Axel heeft er op gerekend. ‘Interview, toch?’
Leven vol met hobbels
We nemen plaats in de woonkamer van Beschermd Wonen Van Swietenlaan en dan start het gesprek. Duidelijk wordt dat het leven van Axel een weg was vol hobbels en kuilen. Hij is geboren en opgegroeid op Curacao, vertrok op zijn 12e naar Nederland en woonde daarna in de Groninger stadswijk Vinkhuizen. Daarna verhuisde hij naar Noordbroek, maar door een onterechte beschuldiging belandde hij op straat. Hij verbleef bij stichting Het Kopland en bij een zorginstelling in Veendam, maar kwam uiteindelijk vijf jaar geleden bij het Leger des Heils terecht.
‘Dat is lang geleden', zegt Axel. ‘Ik woonde in Noordbroek in een woning, en daar moest ik uit. Toen was ik dakloos. Daarna hoorde ik dat hier een plek vrij kwam. Toen heb ik me hier aangemeld en kon ik hier wonen. Daar was ik blij mee.’
'Ik heb hier veel geleerd' Axel over zijn periode in Beschermd Wonen in Groningen.
'We zagen een lieve jongen binnenkomen'
De twintiger heeft hier veel geleerd, zegt zijn begeleider Lotte. ‘Vanaf het moment dat Axel bij ons kwam wonen, zagen we een lieve en bescheiden jongen, maar ook een kwetsbare jongen. Axel heeft hulp nodig bij bepaalde zaken, maar durft dit ook te vragen. Ik denk dat de vertrouwensband die er met Axel is opgebouwd, onderdeel is van het succes.’
Axel leerde stap voor stap zijn leven in te richten. Zijn dagbesteding bestaat onder meer uit het schoonmaken van de gezamenlijke ruimte. Hij probeert een bijdrage te leveren aan een positieve sfeer. ‘Je moet je leven zelf mooi maken. Ik groet hier iedereen, dat is gewoon gezellig. Ik heb hier ook veel geleerd, hoe je met mensen moet omgaan bijvoorbeeld.’
Laatste horde
Axel verhuist naar een nieuwe woonplek onder begeleiding van zijn wettelijk mentor Margriet. ‘De plek waar hij nu heen gaat is kleinschalig en familiegericht', zegt ze. ‘Axel heeft hier minder prikkels om zich heen.’ Om de laatste stap naar een verhuizing te kunnen zetten, moest hij stoppen met blowen. Dat is gelukt, waardoor het nieuwe plekje een feit werd.
Naast kleding neemt Axel sowieso iets anders mee naar Veendam: zijn liefde voor actiefilms en de Formule 1. ‘Max man', zegt hij breed lachend, verwijzend naar Formule 1-superster Max Verstappen. Als hij eenmaal in Veendam is gesetteld, heeft Axel nog één wens. ‘Ik wil gaan voor mijn rijbewijs, en dan gaan werken als bezorger.’
Kortom: een nieuw jaar, een nieuwe woning en nieuwe doelen. Axel ziet de toekomst zonnig tegemoet.
