Tikva: voor een vrolijk hart en een soepele rug

Op maandagmiddag maken de stoelen van het korps in Gorinchem plaats voor matjes. Monique den Breejen geeft dan Tikva-les. Iedereen is welkom bij deze vorm van bewegen en ontspannen, afkomstig uit Zweden. ‘Tikva betekent hoop.’

"Nou, ik had spierpijn hoor", zegt een dame terwijl ze de lesruimte betreedt. "In mijn billen!" De vloer van de kerk van het Leger des Heils is vrijgemaakt. Waar normaal gesproken stoelen staan, liggen nu matjes, kussens en dekens. Monique den Breejen verwelkomt de deelnemers bij de Tikva-les. Tikva betekent hoop. Deze bewegingsvorm werd in Zweden ontwikkeld door fysiotherapeuten en personal trainers. "Door te bewegen, ontspan je je lichaam. Ook is er aandacht voor de ademhaling en wordt er gewerkt aan flexibiliteit. Het is een complete work-out voor lichaam, geest en ziel." Tijdens de les klinkt er rustgevende muziek en leest Monique inspirerende woorden uit de Bijbel voor. Teksten die hoop, kracht en bemoediging brengen. "Tikva heeft een christelijke oorsprong, maar mensen uit alle geloofsrichtingen zijn welkom", zegt Monique. De lessen zijn gratis, zodat ook mensen met een smalle beurs kunnen meedoen. Wie iets aan het Leger des Heils wil doneren, kan dat na afloop doen via een QR-code.

‘Een vrolijk hart bevordert een goede gezondheid; een sombere geest verzwakt het lichaam.’ Het thema van deze les is vreugde. Monique leest elke tekst twee keer voor, zodat deelnemers het niet alleen horen, maar de tekst goed op zich kunnen laten inwerken. De oefeningen zijn toegankelijk, maar hebben wel effect. Het geklets maakt al snel plaats voor concentratie. De deelnemers leggen hun handen op hun hoofd. "Wat belemmert jou erin dat je vreugde beleeft?" Iedereen is alleen met zijn eigen gedachten. Dan mogen de deelnemers een kommetje maken van hun handen en die op hun hoofd plaatsen. "Strek je armen en handen omhoog en geef je zorgen aan de Heer. Maak vervolgens een diepe buiging."

"Wat brengt vreugde in jouw leven?", vraagt Monique als de mensen tijdens de ontspanningsoefening op hun mat liggen. Daarna passeert de oefening met het kommetje nog een keer de revue. Nu mogen de deelnemers bedenken waarvoor ze dankbaar zijn en dit aan God teruggeven. Na het strekken volgt een buiging. "Geweldig", zegt Joke Boon (87) als ze van haar mat stapt. "Ik ben dankbaar dat ik dit op mijn leeftijd nog kan. Het maakt me rustiger, het ontspant echt." Nel Kiriazis voelt zich door de wekelijkse lessen soepeler in haar rug. "En het is leuk om na afloop nog een kopje thee te drinken met elkaar."

In de buurthuiskamer vertelt Ivette Geerman (52) dat ze al een jaar naar de Tikva-lessen komt. Door ernstige gezondheidsklachten - uitval, long-covid, een nekhernia en ernstig B12-tekort – kon ze niet veel. Haar eigen praktijk moest ze opdoeken, nu leeft ze van een uitkering. Bij de Voedselbank zag ze een folder over Tikva. "Tijdens de eerste les rolden de tranen over mijn wangen. Ik was geraakt door de teksten die Monique voorlas. Ik voelde mij zo alleen in mijn ziekteproces." Ivette kon tijdens de eerste les niet op haar tenen staan, en mentaal was ze een gatenkaas. Inmiddels gaat het stukken beter met haar gezondheid. Door de Tikva-lessen en het sociale contact na afloop kroop ze langzaam uit haar sociale isolement. Zo fijn om je hart te kunnen luchten en te lachen. "En ik doe elke dag thuis de oefeningen. Als ik dan mijn ogen sluit, kom ik tot rust. Ik kan het iedereen aanraden, ook jongeren die snel overprikkeld zijn. Tikva is echt wow."