Van topcrimineel tot kickbokscoach

Na een carrière als topcrimineel en 14 jaar celstraf koos Giovanni (49) voor het rechte pad. Nu geeft hij als vrijwilliger bij het Leger des Heils kickbokstraining aan deelnemers. "Ik spreek hun taal, ik heb vastgezeten, dus in hun ogen ben ik een van hen."

"Laatst sprak een meisje me aan. ‘Hé Gio, m’n vriend is net vrij, kan hij bij je komen trainen?’ Graag, stuur maar." Vervolgens praat ik eerst met zo’n jongen om te ontdekken wat ‘ie wil; twintig jaar oud, de moeilijkste doelgroep. Hij wilde kok worden, en nooit meer vastzitten. "Als je dat écht wil, en je komt twee maanden lang elke training op tijd, ga ik je helpen", zei ik. Dat is gelukt, dus ik heb m’n contacten aangeboord en een koksopleiding voor ‘m geregeld. Inmiddels heeft 'ie z’n papieren en is hij vader geworden. Dan heb ik m’n doel behaald.” 

Gio traint niet alleen ex-boefjes, vertelt hij. “Ik heb ook een meisje met Asperger getraind. Eerst trainden we apart, pas na zes maanden durfde ze met een groep mee te doen. Later stapte ze over naar een reguliere sportschool. En dat voor een meisje dat zéér gesloten was. Dat is wat kickboksen met je kan doen. De tools die ik aanreik, zetten mensen in hun kracht. Kickboksen is schaken. Een denksport, maar de meeste mensen die ik train, beseffen niet dat ze hun hersens gaan  gebruiken. Je moet blijven nadenken, je ledematen onafhankelijk van elkaar kunnen bewegen én anticiperen op wat je tegenstander doet. Alles bij elkaar doet dat wat met je.”

"Ik denk dat deelnemers eerder naar mij luisteren dan naar iemand anders. Omdat die ander die boevenervaring niet heeft. Ik spreek hun taal, ik heb vastgezeten, dus in hun ogen ben ik een van hen." Gio doet zijn vrijwilligerswerk niet om iets goed te maken, zegt hij. "Nee, dat zou egoïstisch zijn. Ik doe het omdat ik een hulpverlener ben. Ik help mensen graag verder, al is het door hun boodschappentas te dragen. Zo stond ik als oud-boef ook al in het leven, ik heb heel veel geld weggegeven. Dat ik er financieel op achteruit ben gegaan door het goede pad op te gaan, maakt me niks uit. Vrij zijn is het belangrijkste.”