Bram (24 jaar) is sinds zijn 17e al verslaafd aan vetverbranders. Ook alcohol is de laatste tijd een ‘probleem’. Bram deelt graag zijn verhaal met andere jongeren om zo het taboe dat hierop rust te doorbreken.
Hoe ben je verslaafd geraakt?
“Je begint met iets omdat je het leuk vindt of omdat je het wilt uitproberen. Op een gegeven moment komt er echter een punt dat je het niet meer doet omdat je het leuk vindt, maar omdat het “moet” van je lichaam. Als een normaal persoon moet kotsen van alcohol dan drinkt die persoon waarschijnlijk de volgende dag(en) even geen alcohol meer vanwege de ‘slechte’ ervaring. Maar bij mij is er dus zo’n moment dat je weet dat je het niet leuk meer vindt, en je het dus eigenlijk (even) niet meer wilt doen, maar je het toch weer gaat gebruiken.”
“Momenteel drink ik elke avond voor ik ga slapen een bepaalde hoeveelheid alcohol, want anders kan ik niet slapen. Ik merk dat het schade geeft aan mijzelf en mijn omgeving en zou dus liever zonder alcohol willen gaan slapen. Maar ik zit nu in de situatie waarin dit niet gebeurt. Ik heb geen eigen wil meer... Uiteraard stopt niemand de alcohol letterlijk in mij, maar het voelt voor mij niet meer als een keuze.”
'Ik heb geen eigen wil meer'
Wat deed je toen je merkte dat je verslaafd was?
“Toen ik deze situatie doorkreeg heb ik hulp gezocht bij de huisarts. Die heeft mij aan een therapeut gekoppeld. Uiteraard ga ik niet met heel veel plezier naar die persoon en helpt het voor mijn gevoel ook niet, maar toch heb ik ergens ook een gedachte dat die persoon een expert is en mij ergens wel kan helpen en mij in ieder geval bewust kan laten worden van mijn verslaving.”
Was er een oorzaak van je verslaving?
“Tijdens de therapie kwam ik erachter dat er bepaalde redenen waren waarom ik dit gebruik. Ik maakte bepaalde situaties mee in mijn leven die zwaar waren, zwaarder dan voor een gemiddelde persoon. Ik ben Turks opgevoed, dus dat is lekker macho. Dus ik dacht: deze situaties doen mij niks. Dat dacht ik oprecht. Ik dacht ook dat alcohol drinken gewoon normaal is.”
Wat voor invloed heeft de verslaving gehad op je omgeving?
“Door de gebeurtenissen en het gebruik van vetverbranders en alcohol was ik heel agressief en prikkelig. Kijk bijvoorbeeld naar de vetverbranders; het verbrandt je lichaam gewoon van binnenuit. Ter illustratie: de vetverbranders verbranden ongeveer 1 kilo vet per dag. Na twee weken ben je dus gewoon 14 kilo lichter! Je kunt van 100 kilo naar 50 kilo in een maand. Het is effectief... maar zo snel verbranden is natuurlijk enorm slecht, want het verbrandt niet alleen je vet maar ook je organen, bloedtoevoer etc.”
“Stel dat ik nu aan die vetverbranders zat dan had ik hier niet eens kunnen zitten, dan had ik waarschijnlijk nu al een bloedneus vanwege alle interacties die dit vereist. Waarschijnlijk had ik dan nu op bed gelegen met een ventilator op mij gericht, omdat ik het zo warm had. Ik moet dus mijn leven aanpassen aan het gebruik hiervan, want ik kan dan dus een paar dagen geen mensen zien. Het heeft dus best wel veel invloed op mijn omgeving.”
Zie jij nog hoop voor de toekomst?
“Eigenlijk niet nee. Ik ben dus wel in gesprek met een therapeut, maar op dit moment heb ik nog niet het gevoel dat ik hier ooit vanaf ga komen. Dus heel kort: nee.”
Wat zou je willen meegeven aan iedereen die dit leest?
“Het allerbelangrijkst wat ik wil meegeven is dat hulp zoeken niet slecht is. Op heel veel mentale dingen en verslavingen heerst een soort taboe. Je kunt dit echter vaak gewoon niet alleen doen.”
“Als je in je eentje een gigantisch grote motor truck moet gaan duwen dan ga je ook hulp zoeken, want je hebt niet de kracht om dit in je eentje te doen. Andere mensen kunnen dat ook niet van je verwachten. Hetzelfde geldt ook voor een verslaving. Die zijn gewoon zwaar en daar mag je gewoon hulp voor vragen. En twijfel je of je hulp wilt zoeken en of dat wel gaat helpen? Ga gewoon een gesprek aan met bijvoorbeeld je huisarts. Doe gewoon ff een sessie en probeer het. Als het dan niet werkt, dan werkt het niet, maar je verliest er niks door.”
De persoon uit dit interview wilt graag anoniem blijven. Om die reden hebben wij er voor gekozen om dit interview te publiceren met een fictieve naam en een afbeelding van iemand anders.