Jeugdbeschermer Haarlem

Jij komt in beeld als een rechter bepaalt dat in een gezin gedwongen hulpverlening nodig is en een jeugdbeschermingsmaatregel oplegt. Hierbij gaat het vaak om ernstige problemen in het gezin, waarbij de ontwikkeling van een kind in gevaar komt, zoals schulden, misbruik, verslaving, scheiding, ziekte of huisvestigingsproblemen van het gezin. Vaak is al eerder geprobeerd om met hulp op vrijwillige basis te werken naar een oplossing. Als dat niet werkt, kan een gedwongen maatregel worden opgelegd.

Het is meer een regie/coördinatierol en minder een uitvoerende hulpverlenersrol. Je pakt zelfstandig cases op, waarbij het je taak is om vanuit een helicopterview het proces aan te sturen. Uiteraard staan je teamleden klaar om met je mee te denken en samen belangrijke keuzes te maken. Je brengt het netwerk van personen en organisaties die zich rond het gezin bewegen in kaart (zoals raad voor de kinderbescherming, ambulant werker, sociaal netwerk gezin etc.). Samen met deze formele- en informele raadgevers probeer je het gezin een plan van aanpak op te laten stellen om de situatie te verbeteren. Uiteraard houd je continu een vinger aan de pols of gemaakte afspraken worden nagekomen. Dit doe jij bijvoorbeeld door op huisbezoek te gaan bij het betreffende gezin.

Als de rechter bepaalt dat de ontwikkeling van een kind ernstig in gevaar is en het ouderlijk gezag beëindigt, is het mogelijk dat jij er verantwoordelijk voor wordt dat een kind een goede opvoeding krijgt, soms in een pleeggezin, een gezinshuis of op een groep. Zo treed je op als wettelijke vertegenwoordiger, informeer je de ouders over de ontwikkeling van hun kind en ga je op bezoek bij het kind. Ook adviseer je over de huidige situatie en leg je verantwoording af in de rechtbank als het nodig is, bijvoorbeeld als ouders de rechter verzoeken het gezag te herstellen. Het gezin moet niet afhankelijk van jou worden, jij bent niet degene die alles moet veranderen. Deze verandering moet vanuit het gezin zelf komen en jij faciliteert dat proces. Zodra jij overbodig wordt heb jij je werk goed gedaan!

“Woensdagmiddag 16.00 uur trek ik de deur met een voldaan gevoel achter me dicht. Op het pad blijf ik staan en zwaai ik nog even naar binnen voordat ik naar mijn auto loop. Vandaag hebben we als team iets bijzonders bereikt. Het gezin waar ik al anderhalf jaar betrokken bij ben is weer bij elkaar, compleet in één huis. Anderhalf jaar geleden maakte ik kennis met deze ouders. Er was sprake van een crisissituatie. Moeder was net bevallen van het tweede kindje en kampte met een postnatale depressie. Vader leed aan een verslaving en stond op het punt om opgenomen te worden in een afkickkliniek. Het gezin had schulden en er dreigde een uithuiszetting. Vanwege de vele problemen hadden ouders veel stress wat leidde tot ruzies waar de jonge kinderen getuige van waren. De problemen groeiden de ouders boven het hoofd en ze konden de zorg van de twee kleintjes niet meer aan. Ik zorgde samen met mijn team voor een passend pleeggezin, waar de kinderen samen konden blijven. Samen met mijn team zette ik intensieve hulpverlening in, waarbij een frequente omgangsregeling tussen ouders en de kinderen met stip op nummer één stond. Nu, anderhalf jaar verder, zijn de kinderen weer thuis, waar zij horen. Ouders hebben keihard gewerkt om de problematiek te verminderen en ik heb hen samen met de hulpverlening ondersteund waar kon. Ouders en ik zijn het niet altijd met elkaar eens geweest, maar toch hebben zij zich gehouden aan de voorwaarden die het LJ&R heeft gesteld om de kinderen weer terug te plaatsen. Het gezin is niet perfect en de problematiek zal nooit helemaal weg zijn. Maar daar kunnen we aan werken, samen, met elkaar. Vandaag kan ik zeggen dat ik trots ben, op wat ik als jeugdbeschermer heb kunnen betekenen. Maar nog trotser ben ik op deze ouders, die keihard hebben gevochten.”